خانه صوفیها کجاست ؟ خانه های قدیمی خاندان صوفی از آثار باستانی به جا مانده از دوران قاجاریه است. در شهر املش استان گیلان به سبب پیشینه تاریخی خود چندین آثار باستانی وجود دارد. این آثار باستانی به همراه مناظر جنگل و کوه باعث شده است تا این شهر مسافران زیادی را به خود جلب کند.

خانه های قدیمی خاندان صوفی از آثار باستانی به جا مانده از دوران قاجاریه است. در شهر املش استان گیلان به سبب پیشینه تاریخی خود چندین آثار باستانی وجود دارد. این آثار باستانی به همراه مناظر جنگل و کوه باعث شده است تا این شهر مسافران زیادی را به خود جلب کند. خانه های قدیمی صوفی درست در وسط شهر قرار دارند بنابراین بازدید از آنها راحت است حتی اگر چندین ساعت نیز در املش توقف کنید وقت برای بازدید از این خانه ها خواهید داشت.

ایل صوفی از زمان صفویان در استان گیلان سکونت داشتند، پس از افت و خیز های فراوان در آن دوران، ولایت قسمت هایی از گیلان به یکی از خاندان این ایل داده شد و او املش را به عنوان مرکز آن منطقه انتخاب کرد. این خانه های قدیمی نیز به عبدالعلی خان صوفی تعلق داشت، این شخص در دوران قاجاری از جایگاه اجتماعی خوبی بین اهالی منطقه برخوردار بود و خانه اش محل دیدار او با بزرگانی بود که به املش مسافرت می کردند.

خانه های قدیمی خاندان صوفی

خانه قدیمی صوفی در املش نمونه های بارز از سبک معماری خانه های ایرانی در دوران گذشته است. حیاطی بزرگ با یک حوض در وسط با کاشی های نقاشی شده و لعابدار رنگ و بوی خاصی به این خانه داده است. پنجره های این خانه به رنگ آبی است و سقف خانه به صورت شیروانی ساخته شده است.

خانه در دو طبقه و دارای بخش های مختلف است. در حیاط درختان سربه فلک کشیده اند و زیبایی خاصی به این خانه دادند. یکی دیگر از این خانه های خاندان صوفی در روستای امام (OMAM) وجود دارد که آن خانه هم متعلق به امان الله صوفی است. شهر املش جاذبه های گردشگری زیاد دارد که برای آشنایی با سایر جاذبه های این شهر به سایت ویلا رابط مراجعه کنید. در این سایت همچنین می توانید با امکانات اقامتی مانند اجاره ویلا در شمال را ببینید و سفری راحت به این مناطق از کشور داشته باشید.

خانه صوفیها کجاست ؟ خانه صوفیها این بنا در وسط شهر املش در محله سرچور واقع شده است. دیوارهای بنا آجری ست و حیاطش پر از درخت است.
خانه عبدالعلی خان صوفی با قدمت ۱۸۶ سال، با معماری گره چین در دوران قاجار بنا گردیده است و دارای محوطه ای با مساحت ۵٠٠٠ متر مربع و زیربنای ۷۰۰ متر مربع، دارای دو طبقه تابستانی و زمستانی نشین، شامل ۱۲ اتاق و ۶ پستو می باشد که تاکنون ۵ نسل را در خود جای داده است. این بنا در سال ۱۳۵۰ خورشیدی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است